H καταγωγή του βρίσκεται στη Νότια Αμερική, αλλά η “ελληνική” ονομασία του οφείλεται στη σημαντική παραγωγή του που γίνεται στην Αίγυπτο, μέρος της οποίας παραδοσιακά απορροφούσε και η χώρα μας. Πλέον, όμως, η Ελλάδα παράγει χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερες ποσότητες αραχίδων (όπως είναι η σωστή ονομασία τους), κυρίως στην Πελοπόννησο (Ηλεία, Μεσσηνία) και στη Βόρεια Ελλάδα (Σέρρες), σε ποιότητα σαφώς ανώτερη από αυτή των εισαγόμενων φυστικιών.
Πέρα από τη γνωστή ιδιαίτερη γεύση τους, τα αράπικα φυστίκια διακρίνονται και για την πλούσια σύστασή τους σε ευεργετικές για τον οργανισμό ουσίες, όπως πρωτεΐνες, αντιοξειδωτικά, πολύτιμα μέταλλα (μαγγάνιο, μαγνήσιο, χαλκό) και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Η υψηλή περιεκτικότητα τους σε λίπος επιτρέπει την επεξεργασία τους για την παρασκευή φιστικέλαιου, φιστικοβούτυρου, μαργαρίνης, αραχιδέλαιου και διαφόρων σαλτσών.